Kimliksiz Mısralar

Kimliksiz mısralar

Geçiyor bir bir gözlerimden,

Uzak bir fırtına kopuyor

İçimde kimsesiz,

Karanlıklar zorluyor kapıları

Korkuyorum…

Gri örtüler çekmiş yıldızlar üzerlerine,

Karlar düşüyor geceme

Sensiz,

Üşüyorum..

Dalıyorum ansızın,

Hatıralar çarpıyor pencereye,

Karanlıklar sarıyor

Bedenimi

Sensiz,

Korkuyorum

Ve sonra

Sokak lambalarının hüznü

Düşüyor gözlerime,

Bir esinti başlıyor ruhumda

Kimsesiz,

Sensiz

Üşüyorum..

Koridorlarda karanlıklar geziyor,

Ayak sesleri yaklaşıyor

Yalnızlığıma,

Sensiz

Korkuyorum..

Uzak bir fırtına kopuyor içimde

Sonra,

Soğuk

Karanlık

Korkuyorum,

Üşüyorum…
                            

                    r kılınç..

Sessiz dört bir yan

Kuşlar sessiz,

Irmaklar sessiz,

Kar

 sessiz.. ağaçlar

solgun, çiçekler;

boynu bükük..

bir yudum

aşkı bekler yürekler

kavuşma anı tadında

lezzetli kelimeler

dökülür  dilden geceye

hüküm salar ay

ırmaklar kuşlarla çağlar

ağaçlar dirilir, eteklerinde çiçekler..

işte ben o çiçeklerden topladım

 kucak kucak,

koştum

koştum sana,

terli

ve yorgun,

hasta.

Ama bütün ömrümü dokudum

Bastığın toprağa..

Sen benim canım..

Ey sevgili..

Sen ey gözümün bebeği,

Geldim

Bak, bir kucak papatyayla….

                                           r kılınç

kırgın

hortlamış geçmişin

karanlık hatıraları,

çırılçıplak ayışığıyla

yanar puslu bir düşün

derinliklerinde,

                             uzak zamanların çığlığıyla

                            sert bir ayaz olur,

                          üşürsün..

                             r kılınç

sevdama işlemiş kokun

yitik..

son ıslaklığını üşüyen bir gece yarısında kaybettim düşlerimi..

sessiz sedasız avuçlarımı kanatmış düş kırıntılarıyla avuttum beni..

paslı sözcükleri yırttım ağladım kuytuda..

kurtarıp attım beni köpüksüz bir buluta..

estim durdum seni..